Kim jesteśmy?


Poganie Wrocławscy to nieformalna grupa działająca na terenie Wrocławia od 2008 roku. Jej podstawowym celem od początku było umożliwienie poganom (oraz osobom zainteresowanym pogaństwem) wymiany poglądów i doświadczeń, a także stworzenie sieci kontaktów.

Istnieje wiele nurtów pogańskich, takich jak np.:
              • animizm - szamanizm
              • Asatru - pogaństwo nordyckie
              • druidyzm
              • rekonstrukcjonizm celtycki
              • rodzimowierstwo słowiańskie
              • Wicca - 'religia czarownic'
przy czym kryteria podziału i nazewnictwo często pozostają bardzo kontrowersyjne. Nie bez powodu powtarza się, że jest tyle wizji pogaństwa - ile samych pogan.

Poniżej znajdują się krótkie charakterystyki trzech najpopularniejszych nurtów pogańskich.


ASATRU

Asatru jest politeistyczną religią rekonstrukcjonistyczną opierająca się na przedchrześcijańskich wierzeniach ludów germańskich. Rekonstrukcjonistyczna dlatego, że nie ma realnej ciągłości przekazu - jest za to historyczna - o ile możemy w ten sposób określić przekaz zawarty w źródłach pisanych w czasach, gdy chrześcijaństwo oficjalnie wyparło Förn Sidr, czyli Stary Zwyczaj, jak czasami jest również nazywane Asatru. Oczywiście przed dwoma tysiącami lat nikt nie określał swojej religii jako Asatru - jest to nazwa współczesna oznaczająca wiarę w Asów, czyli w jeden z boskich rodów należący do nordyckiego panteonu. Odyn, Thor, Freyja oraz pojęcia takie jak Ragnarok, berserk, runy - powinny, jak sądzę, wywołać odpowiednie skojarzenia u każdego.
Tak, to właśnie jest Asatru...
To i jeszcze więcej, o wiele więcej. Nie tylko wiara w bogów, nie tylko religia, nie tylko święta, kult i obrzędy (takie jak Sumbel czy Blot), ale przede wszystkim sposób widzenia świata i roli, jaką pełni w nim każda jednostka, sposób życia zgodny z asatryjską etyką, gdzie przyjaźń, honor, odpowiedzialność, odwaga nie są pustymi pojęciami.
Więcej przeczytacie na stronie Asatru Polska oraz związanym z nią forum asatryjskim.


WICCA

Wicca to powstały w połowie zeszłego stulecia odłam neopogaństwa nazywany również religią współczesnych czarownic. Jest to religia inicjacyjna (tylko inicjacja daje dostęp do tajemnic i rytuałów), misteryjna (misteria oparte o kult Bogini Magii oraz Boga Śmierci i Odrodzenia) i kapłańska (każdy wiccanin w momencie inicjacji staje się jednocześnie kapłanem/kapłanką swoich Bogów), której istotą jest doświadczenie i która prowadzi do głębszego poznania samego siebie oraz bardziej świadomego kontaktu z siłami natury. Jest to religia łącząca tradycje ludowe z praktykami magicznymi zaczerpniętymi z różnych kręgów kulturowych oraz szkół okultystycznych, sięgająca do mistycyzmu, wiedzy astrologicznej, tarota, run oraz współczesnej psychologii, nieposiadająca jednocześnie świętych ksiąg ani nieomylnego guru i nieznająca pojęcia grzechu. Wicca to również religia natury, w której cykl rocznych przemian celebruje się podczas ośmiu sabatów: Samhain, Jule, Imbolg, Ostary, Beltane, Lity, Lammas oraz Mabonu. Wiccanie pracują i świętują w kowenach, czyli grupach czarownic nie przekraczających 13 osób, które prowadzone są przez parę arcy/kapłanów (czarownice posiadające drugi lub trzeci stopień inicjacyjny). W wicca wyróżnia się w tej chwili wiele odłamów, za tradycyjne i najbliższe pierwotnemu przekazowi uznaje się jednak tylko trzy: linię gardneriańską, linię aleksandriańską/aleksandryjską oraz linię mieszaną, będącą wypadkową dwóch poprzednich.
W Polsce wicca znajduje się nadal w fazie początkowego rozwoju, podczas gdy na świecie uznawana jest za najszybciej rozwijający się ruch religijny, aczkolwiek ze względu na swoją specyfikę trudno jest stwierdzić, ile osób zostało już w niego inicjowanych. Obecnie w naszym kraju istnieją dwa koweny czysto polskie oraz jeden kowen polsko-brytyjski, którego spotkania odbywają się poza granicami kraju. Dodatkowo wśród polskich wiccan mamy niewielką liczbę osób inicjowanych w koweny zagraniczne oraz kilku, którzy po inicjacji odeszli ze swoich kowenów.
Więcej na blogu Mojmiry.

ANIMIZM

Animista wierzy, że wszystko, co istnieje - żyje (czyli ma swojego ducha), zarówno rzeczy materialne, jak i abstrakcyjne, zarówno naturalne, jak i stworzone przez człowieka. 
Szamanizm to ścieżka duchów - zespół praktyk i technik, którymi posługuje się szaman, by w bezpośredni, misteryjny sposób kontaktować się z duchami oraz podróżować po zaświatach, w górę i w dół Axis Mundi - kosmicznej osi, która łączy wszystkie światy. Szamanizm to powołanie i posługa - powołanie przez duchy do pośredniczenia pomiędzy światem ludzi, a światem duchów, a także do pełnienia funkcji pośrednika między rzeczywistością materialną i duchową dla ludzi, którzy tworzą najbliższą szamanowi grupę - rodzinę, plemię. Nie ma szamana bez plemienia - we współczesnym świecie najczęściej tworzą je najbliżsi - przyjaciele i rodzina, którzy w osobie powołanej przez duchy uznają swojego szamana i do niej zwracają się po pomoc czy poradę.
Szamanizm nie jest religią, jest za to ściśle powiązany z animizmem - szeroko rozumianym zjawiskiem religijnym, które zakłada wiarę w duchy przepełniające całą rzeczywistość - od potężnych bogów po najdrobniejsze domowe skrzaty. 
Choć szamanem nie może zostać każdy - do tego potrzebne jest powołanie przez duchy - to pewne praktyki szamańskie, czy ściślej animistyczna duchowość, sposób kontaktu i układania się z szeroko rozumianym sacrum jest dostępna dla każdego. Domowy kult duchów i przodków, proste rytuały błogosławieństwa czy ochrony, poszukiwanie wizji - to wszytko i wiele więcej jest powszechną praktyką religijną dla ponad 600 milionów animistów na świecie.